Zobaczyć Lubelskie! Roadtrip po południowo-wschodniej Polsce

Cudze chwalimy, swoje kochamy! Dlatego w sierpniu postawiliśmy na Polskę i... nie zawiedliśmy się:) Wyruszyliśmy z Warszawy zatrzymując się kolejno w Kazimierzu Dolnym, Sandomierzu (Świętokrzyskie), Szczebrzeszynie, Zamościu, Roztoczańskim Parku Narodowym i Lublinie, przejechaliśmy ponad 1000 km. Odwiedziliśmy też Lwów a w drodze do granicy zatrzymaliśmy się przy cerkwi z XVI w Chotyńcu – Drewniane Cerkwie w Polsce i na Ukrainie z Listy UNESCO. Żal byłoby ją ominąć! Wspomnienia niesamowite, odwiedzone przez nas miasta, miasteczka i wioski to istne perełki! Teraz chcemy jeszcze więcej. Więcej Polski poproszę!:) 

Zakochani w Lubelskim:)

Gdzieś na trasie;)

Nasza trasa - ponad 1000 km 

Kazimierz nad Wisłą - daję sobie głowę uciąć, że poza sezonem warto się tam wybrać – urokliwie położony, z artystycznymi knajpkami na niewielkiej starówce. Wystarczy zamknąć oczy, by wyobrazić sobie melancholijny spacer po miasteczku, pomarańczowe liście unoszone przez jesienny wiatr i aromatyczną herbatę w przytulnej kawiarence. Siedzisz pod kocem z książką i raz po raz spoglądasz przez okno na mokrą kostkę brukową... Od dwóch godzin pada, jednak zupełnie o to nie dbasz. Jest cicho i spokojnie, a Ty odpoczywasz w Kazimierzu... 

Można się rozmarzyć;) Wracam jednak do naszego pobytu a romantyczna aura ustępuje bolesnej rzeczywistości. To co nasuwa mi się na myśl, to niekończący się sznur samochodów i zapchany parking, sezonowy kicz, chińskie pamiątki, ohydne parasole przesłaniające kamienice ryneczku, przepychający się i bluzgający turyści oraz długaśna kolejka w Piekarni Sarzyńskiego - po tradycyjnego koguta z chałki, który stanowi symbol miasteczka wystaliśmy się dobre 20 minut. I co z tego że lato upalne i pogoda dopisała? Takie oblicze Kazimierza okropnie nas zasmuciło.

 Parking na tle zabytkowego spichlerza (i tak się ciągnął parę kilometrów, nad Wisłą...)

 Najprzyjemniejsza uliczka Kazimierza

Docieramy na rynek

 I natychmiast odbijamy gdzieś w bok, z dala od tych tłumów

 Widok z Góry Trzech Krzyży (płatnej 3 zł swoją drogą, kasa zaskoczyła nas na szczycie) 

 Zbliżenie na ryneczek

 Chwila wytchnienia (nie widać ale za naszymi plecami tłumy...)

 Pod arkadami

Detale Kamienicy Przybyłów

 Pchli targ - na mniejszym ryneczku

Sielankowa kawiarnia

 Stojąc w kolejce po koguta;)

 Nawet smaczny ale lepszy byłby z dżemem;)

Przysiadamy na kawę w Kawiarni Rozmaitości

 Romantyczny stoliczek

 Spojrzenie na miasteczko z klasztoru Ojców Franciszkanów

 Ukryty wirydarz - oaza spokoju:)

Miasteczko artystów 

Sandomierz (Świętokrzyskie) to miłość od pierwszego wejrzenia i chyba największa niespodzianka na naszej trasie! Nie dziwię się, że został wybrany na miejsce ekranizacji serialu o Ojcu Mateuszu - nie odbiega wiele od włoskiego Gubbio, w którym nakręcono Don Mateo - pierwowzór komediowego serialu kryminalnego.

Odniosłam wrażenie, że Sadomierzowi niczego nie brakuje. Zwarta średniowieczna zabudowa, pod którą przebiega ciekawa trasa turystyczna. Dwa ryneczki, większy (z dominującym pośrodku ratuszem) oraz mniejszy (gdzie ustawiono budki z jedzeniem). Widać, że pilnuje się tu estetyki i harmonii, żadnych przypadkowych maszkaronów. Ryneczek wyłaczony jest z ruchu samochodowego, co bardzo pozytywnie wpływa na jego wizerunek. Tam się najzwyczajniej chce spacerować! Nie ma hałasu ani parkingu (w przeciwieństwie do Kazimierza, gdzie strefę parkowania bezmyślnie zagospodarowano tuż nad Wisłą, tak że samochody przysłaniają zabytkowe spichlerze - nie mogliśmy tego zdzierżyć, przecież tam powinny być kawiarnie..). 

Tymczasem, opuszczamy ryneczek i przez intrygujące Ucho Igielne wydostajemy się za mury, niewielkim wąwozem docieramy do Klasztoru Ojców Dominikanów. To doskonały punkt, jeśli chce się podziwiać okolicę. Można zakupić tu lokalne wino (drogie jak cholera, chyba 14 zł za kieliszek i ok 70 zł za butelkę), usiąść w otoczeniu malowniczych winnic i popatrzeć na sandomierski zamek oraz wijącą się nieopodal Wisłę. Stąd już tylko 10-minutowy spacer do imponującego Wąwozu Królowej Jadwigi. Inny świetny punkt widokowy to gotycka Brama Opatowska. Żałuję tylko, że nie mieliśmy wystarczająco czasu, by wyskoczyć w Góry Pieprzowe, do Baranowa Sandomierskiego czy Zamku Krzyżtopór. Następnym razem obowiązkowo!

Zmierzch w Sandomierzu - robimy piknik na tyłach katedry z widokiem na zakola Wisłę oraz zamek sandomierski 

Wieczór w Sandomierzu - cieszę się, że mogliśmy obejść poznawać miasteczko w róznych porach doby

Możnaby tu śmiało nakręcić sceny do jakiegoś kryminału

Poranek na Campingu Browarnym :) u stóp Sandomierza - docelowo większość nocy mieliśmy spędzić na campingach - byliśmy przygotowani - zabraliśmy namiot, śpiwory i materac. Koniec końców, w wyniku gościnności dalekiej rodziny z Zamościa z namiotu nie pokorzystaliśmy;)

Docieramy na rynek - z rana zupełnie pusty

Oddalamy się w poszukiwaniu kawy i śniadania 

Wszechobecne meleksy w stylu vintage

Ta kamieniczka z arkadami stanowi siedzibę poczty

Za murami

W średniowiecznych piwnicach tuż pod rynkiem głównym - warto wykupić wycieczkę trasą podziemną, by dowiedzieć się więcej o historii Sandomierza. Jej koszt to 13 zł/os.

Gdyby nie górnicy z Bytomia, nie oglądalibyśmy dziś tej urokliwej zabudowy. Przez wiele lat ci skromni bohaterowie pracowali pod ziemią umacniając fundamenty starówki, którym groziło zawalenie. Gdy wrócliśmy na  światło dzienne spojrzałam na kamieniczki z zupełnie innej perspektywy

Wnęka w murach, czyli słynne Ucho Igielne

Miejsce, które wspominam z największym sentymentem - za nami winnice i zamek

Lessowy Wąwóz Królowej Jadwigi - warto przejść cały

Bezalkoholowy cydr sandomierski - bardzo smaczny, z karmelową nutą:)

Malownicze winnice i Klasztor Dominikanów w tle

Wracamy na rynek, na którym mogłabym siedzieć godzinami

Czas wspiąć się na szczyt gotyckiej Bramy Opatowskiej - koszt biletu to 6 zł/os.

Sandomierz z góry

Nie mogłabym nie zacytować "Płynie Wisla płynie po polskiej krainie" :)

Uliczka Opatowska

Ostatnie spojrzenie i pomału wracamy na camping

Żagnaj Sandomierzu - do zobaczenia za jakiś czas!

Szczebrzeszyn - przejeżdżać przez najpopularniejszą w Języku Polskim miejscowość i nie zatrzymać się z wizytą u Pana Chrząszcza? Niewybaczalne!
Nie wiem jak wyobrażacie sobie Szczebrzeszyn, kiedy np. uczycie znajomego z zagranicy wymówić trudne wersy (a on opluwa najwpierw siebie a potem Was) ale w mojej głowie było to zawsze jakieś pole, gospodarstwo rolne, staw i trzciny;) A prawda jest taka, że to bardzo rozlegla mieścina! I bardzo zróżnicowana pod względem zabudowy - w zależności, od której strony się wjeżdża, ma dwie całkiem różne twarze! Od zachodu przypomina raczej wieś z usytuowanymi wzdłuż drogi drewnianymi chatami. Stąd, wśród urokliwych wzniesień, mknie się do centrum jeszcze spory kawałek. Od wschodu natomiast Szczebrzeszyn zadziwił nas znacznie nowocześniejszym charakterem - z reprezentacyjnym ryneczkiem i pomnikiem Chrząszcza w jego centrum;)

Marzenie spełnione!

Wiejskie oblicze Szczebrzeszyna

...oraz miejskie :)

Kościół w stylu renesansu lubelskiego 

I jegomość Chrząszcz we własnej osobie

Kajakami po Wieprzu (następnym razem obowiązkowo)

Zamość spełnił nasze oczekiwnia pod każdym względem:) Nastawiliśmy się na perełkę lubelskiego renesansu i to właśnie otrzymaliśmy  Późnym popołudniem zaparkowaliśmy tuż przy potężnych murach cytadeli Zamoyskiego, co natychmiast skojarzyło mi się z rumuńską mieściną Alba Iulia - na pierwszy rzut oka to niemal bliźnięta! 

Usiedliśmy w Pożegnaniu z Afryką na smaczną kawę (skusiłam się na wiśniową i nie mam tu na myśli syropu!) i podziwialiśmy eleganckie wachlarzowe schody ratusza - akurat padały na niego ciepłe promienie popołudniowego słońca, prezentował się doskonale! Nareszcie - pomyślałam, nareszcie udało nam się tu dotrzeć... Później długo spacerowaliśmy, również bocznymi uliczkami, a na koniec skusiliśmy się na kolację w knajpce na Rynku Solnym - wpałaszowałam flaki po zamojsku  (podobno niegdyś przysmak Jagiełłów...) - pojęcia nie mam, czym różniły się od zwykłych ale przynajmniej były smaczne;)

W całej swej okazałości

Jeszcze tylko parę stopni

I spoglądamy na Zamość ze słynnych schodów autorstwa Bernando Morando

Finezyjne fasady kamieniczek

Cała starówka zasłużenie na Liście UNESCO

Radość z dotarcia do celu wypisana na twarzy;)

Rynek Solny

Wszechobecne arkady - Zamość, Padwa Północy szczyci się podcieniami

Wałęsamy się

W Zamościu jednak wszystkie kroki prowadzą z powrotem na rynek główny

Cieszymy oczy, napawamy się architekturą

Zapada zmierzch

Kolejnego dnia postanawiamy zdobyć twierdzę

Spojrzenie na miasto z jednego z łukowatych mostków dla pieszych

Kładki podbiły moje serce

Widok na starówkę z Nadszańca bastionu VII
Koszt biletu na taras widokowy: 2,5zł /osobę

Dawna synagoga, dziś muzeum. Zamość poodbnie jak Lwów był miastem wielokulturowym

Bez kawy ani rusz (Palarnia kawy Galicya)

Perełka renesansu

Drewniana cerkiew w Chotyńcu powstała ponad 400 lat temu i to już cud sam w sobie, że naszym pokoleniom dane jest ją oglądać. Przecież dziesiątki razy mogła spłonąć lub spróchnieć i się rozlecieć. Wstąpiliśmy do niej w drodze do Medyki i całe szczęście. Żal byłoby ją przegapić! To, co prawda już Podkarpacie, ale czy to ma jakieś znaczenie? Jeśli będziecie nieopodal, koniecznie zajrzyjcie! Z początku baliśmy się, że jest zamknięta, przeszliśmy jednak prze furtkę i tuż przy drzwiach wejściowych zauważyliśmy karteczkę mniej więcej takiej treści "chętnych do zwiedzania proszę o telefon xxx xxx xxx, mieszkam w pobliżu, pojawię się w kilka minut". Nie omieszkaliśmy zadzwonić i faktycznie, za moment pod świątynkę zajechał na rowerze wiekowy jegomość. Kiedy dowiedział się, że przybyliśmy ze Szczecina, stwierdził z uśmiechem, że warto było się pofatygować;) Wielgachnym kluczem otworzył drewniane wrota, po których przekroczeniu odjęło nam mowę. Rozgadał się za to on, jak się okazało - opiekun cerkiewki, dzięki czemu dowiedzieliśmy się wielu ciekawostek.

*Koszt biletu do cerkwi - wejście bezpłatne ale wrzucliśmy ofiarę do skarbonki.

Przed cerkiewką pasł się koń

Wszystko z drewna, nawet dzwonnica!

W oczekiwaniu na dozorcę, odkrywamy zakamarki świątyni

Mistyczne opowieści

Ewidentnie musimy kiedyś wrócić i przejechać cały Szlak Architektury Drewnianej

Roztoczański Park Narodowy i okolice - po powrocie ze Lwowa zatrzymaliśmy się jeszcze na 2 noce w Zamościu (akurat mieszka tam teściowa mojej teściowej:)) i w piątek wybraliśmy się na eksplorację atrakcji przyrodniczych. Chcieliśmy przejść cała ścieżkę przyrodniczo-historyczną Szczebrzeszyn-Kawęczynek ale coś nam nie wyszło, mniej więcej po 2/3 trasy urwał nam się szlak... Próbowaliśmy go odnaleźć ale bez skutku. Ostatecznie wróciliśmy stopem do Szczebrzeszyna (po samochód) i udaliśmy się do Zwierzyńca. Po drodze zachwyciły nas malownicze wioski z kolorowymi drewnianymi domkami - najpiękniejsza okazała się Wywłoczka - nie mogłam oderwać się od aparatu. W parku wypożyczyliśmy rowery i zrobiliśmy 2-godzinną wycieczkę - odwiedziliśmy Stawy Echo oraz folwark we Floriance, gdzie udało nam się pogłaskać koniki polskie. Na obiad grochówka z kuchni polowej, którą wspominam po dziś dzień!

Stary cmentarz żydowski ukryty w lesie

Uprawy fasoli

Dolina rzeki Wieprz

Chyba będzie lało...

Jednak przeszło bokiem

Ruszamy do Zwierzyńca, mijając po drodze urokliwe wioseczki: Topólcza, Turzyniec, Wywłoczka...

Oboje zakochaliśmy się w tych kolorowych gospodarstwach

Mieć taki domek!

Rowerem przez Roztoczański Park Narodowy
*Koszt biletu do parku - wejście bezpłatne. Za wypożyczenie 2 rowerów/2h zapłaciliśmy ok 30 zł 

Tymczasem w puszczy

Leśniczówka

Niemal jak w Irlandii;)

Oto i są! Koniki polskie (przypominją kuce, mają szare umaszczenie z czarnym paskiem na grzbiecie)

Są potomkami dzikich tarpanów

No heloł! :) :)

Stawy Echo

Kościółek na wodzie w Zwierzyńcu

Do Lublina zajechaliśmy na parę godzin w drodze powrotnej do Warszawy. Niespodziewanie trafiliśmy na Jarmark Jagielloński - podobno jedną z dwóch najważniejszych imprez miasta - niezły fart, zupełnie tego nie planowaliśmy:) Nie sądziliśmy, że tak nam się stolica województwa spodoba. Lublina ciężko nie polubić! To przeurocze miasto z kameralną starówką. Nie chciało nam się go opuszczać! Tylko spójrzcie na te kolory!

 Cebularz i Czarcia Łapa;)

 Stare miasto Lublina

 Przyjemne uliczki

 Z widokiem na zamek

 Kamieniczki 

 W stronę zamku

 Panorama Lublina (obraz w katedrze)

 Wystarczy skręcić w boczną uliczkę, by oddalić się od zgiełku

Uważaj, gdzie siadasz! Pechowy kamień omijamy szerokim łukiem;)

 Żadne z nas nie miało pojęcia, że Lublin ma taką starówkę!

 W południe zagrano hejnał

 Jarmark Jagielloński

Krakowskie Przedmieście Lublina

Spodobał Ci się ten post? Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco!:) Niebawem ciąg dalszy!