Chorwacka Perełka

Będąc w Czarnogórze, postanowiłyśmy wybrać się na jeden dzień do Dubrownika, zwanego Perłą Adriatyku :) Niestety Chorwacja, przynajmniej w porównaniu do Montenegro, wydała nam się strasznie droga. Stać nas było jedynie na lody gałkowe, kupiłyśmy też jakieś drobiazgi na pamiątkę. Dubrownik przywitał nas tłumem turystów, którzy pędzili w upale w te i wewte za swoimi przewodnikami. My same, z przyjemnością oderwałyśmy się od naszej grupy i na własną rękę zaczęłyśmy penetrować strome boczne uliczki. Znalazłyśmy tam to, czego szukałyśmy. Cień, spokój, leniwe zakątki, suszące się pranie w wąskich uliczkach, zapachy dolatujące z miejscowych kuchni, snujących się pomału mieszkańców. W jednej z knajpek zamówiłyśmy to, na co mogłyśmy sobie pozwolić, czyli lody :) Siedziałyśmy jednak w przytulnym miejscu z widokiem na rdzawe dachy Dubrownika :) Potem zaś ruszyłyśmy przed siebie, na spacer po zabytkowej starówce, omijając jednak te hałaśliwe, zatłoczone ulice. A oto kilka zdjęć z tego uroczego dnia :)

 lokalizacja na mapce

Dubrownik znajduje się na samym południu Chorwacji

kandyzowane owoce na miejskim targu

Dubrownik został założony w VII wieku przez rzymskich zesłańców

Jego zabytkowy układ urbanistyczny słusznie został wpisany na Listę UNESCO

(Chociaż mnie bardziej oczarował czarnogórski Kotor!)

Stare miasto Dubrownika otoczone jest murami obronnymi.

Znajduje się tam ponad 20 bastionów i baszt z X - XV wieku.

Ponadto, Perła Adriatyku bogata jest w całą serię zabytków,

zbudowanych w różnych stylach architektonicznych: gotyku,renesansie, baroku...

 porcik jachtowy

Co ciekawe, w Dubrowniku mieszkał polski

kompozytor i pisarz Ludomir Michał Rogowski

 w bocznej schodkowej uliczce:)

 czerwone dachy miasta

 w poszukiwaniu cienia i spokoju,

tam najbardziej mi się podobało:)

 Na horyzoncie, nad pięknymi rdzawymi dachówkami

pięknie wyróżniał się Adriatyk

 Właśnie z taką panoramą jadłyśmy nasze lody,

tam czuło się klimat starego Dubrownika

 imponujące mury obronne

ostatnie spojrzenie na marinę i wracamy do Budvy
Trzeba jeszcze się spakować, a potem w drogę do domu...