Średniowieczne Montalbano

Małe średniowieczne kamienne miasteczko, położone gdzieś na skraju Gór Pelorytańskich i Gór Nebrodi. Odwiedziliśmy je jeszcze tego samego dnia, po porannym trzęsieniu ziemi. Chyba każdy z nas skrycie pragnął choć na chwilę wyrwać się z Mesyny i odetchnąć pełną piersią w rozległej górskiej przestrzeni. Z dala od ewentualnego zagrożenia sejsmicznego... Tak się przynajmniej nam, naiwnym Polakom z północy, wydawało.  Nie zdawaliśmy sobie jeszcze sprawy, że i tutaj ryzyko trzęsienia ziemi istnieje. Ba, jest niemal równie wysokie. Tego dnia, chcieliśmy po prostu zrelaksować się w spokojnej,cichej mieścinie...

nasza trasa: Mesyna - Montalbano Elicona, ok 70km

W drodze do celu - to wciąż Sycylia czy może już Irlandia? ;)

Docieramy - Montalbano a dookoła barwy jesienne i zimowe

z całą rodzinką :)

Montalbano Elicona zaliczane jest do tzw. "borghi più belli d'Italia", czyli do stowarzyszenia, które zrzesza najładniejsze (pod względem historycznym lub artystycznym) miasteczka we Włoszech :)

Chyba w każdej włoskiej wiosce napotkać można dziesiątki kościółków ;)

wyludniona uliczka

Wiele z tych domków wystawiono na sprzedaż, ludzie najwidoczniej wyemigrowali do Palermo czy Katanii, jak niemal wszędzie na świecie: za pracą i pieniędzmi... za szczęściem???

Jak podają źródła, miasteczko założone zostało jeszcze w XI wieku.

plac główny na starówce

kamienny zakątek

i ukryte schodki :)

Bardzo przyjemnie było tak wędrować bez celu i gubić się wśród zakamarków Montalbano, co rusz odkrywało się coś magicznego lub zaskakującego. To chyba najprzyjemniejsza część podróżowania...

w oddali widać i nową część miasteczka

moje ulubione :)

domek z tarasikiem a na horyzoncie góry przykryte chmurami

schodki do nieba

Mieścina położona jest na wysokości 920 m n.p.m. Okolica malownicza.

 sycylijskie balkoniki

Oraz coś co lubię najbardziej - dachy z rdzawą dachówką!

panorama miasteczka

podzamcze

Zamek w Montalbano zachował się bardzo dobrze :) niestety był akurat zamknięty... Wybudowano go na początku XIII wieku za sprawą króla Federica II z Aragonii

Włóczymy się uliczkami

W dolince na zboczu cmentarz otoczony zagadkową aurą