A może Greifswald?

Kocham spontaniczne pomysły, szczególnie, jeśli dotyczą wyjazdów! ;) Dlatego, kiedy nasza kumpela z roku zadzwoniła z propozycją wyprawy do Niemiec, nie zastanawialiśmy się długo;) Czemu by nie pojechać gdzieś, gdzie jeszcze nas nie było?! Nazajutrz, siedzieliśmy już wszyscy w aucie, w wesołych nastrojach, podążając Europejskim Szlakiem Gotyku Ceglanego i kierując się na Greifswald - nasz pierwszy hanzeatycki przystanek. Niedzielne słoneczko pozytywnie przygrzewało, mieliśmy mnóstwo czasu, nigdzie nie musieliśmy się spieszyć, dzień zapowiadał się wybornie... ;) 

trasa Szczecin-Greifswald, około 127 km

Jak na niedzielne przedpołudnie, w katedrze św. Mikołaja świeciło pustkami. Zamiast potencjalnej mszy, czekał na nas "suto" zastawiony stół, do wyboru: z kawą, herbatą, sokami... Ponadto, pierwszy raz miałam do czynienia z toaletą w obiekcie sakralnym;)

Wewnątrz rzeźbiony aniołek i jak przypuszczam, słynne muszle św. Jakuba - po prawej.

Kafejka na trawniku pod samą katedrą. Czemu by nie!? U nas pewnie by to nie przeszło.

Pruskie mury, małe tęczowe domki obrośnięte bluszczem, spokojne uliczki. Takie troszkę Cittaslow, czyli to, co wydaje mi się esencją podróżowania:)

Kampus Uniwersytetu w Greifswaldzie. Swojego czasu miał kontrakt z naszym Uniwerkiem Szczecińskim, odbywały się tu wymiany studenckie. Trochę jednak za spokojna ta mieścina, jak na warunki Erasmusowe, stwierdziliśmy;)

To podobno drugi najstarszy uniwersytet w regionie basenu Morza Bałtyckiego, jak doczytaliśmy, pochodzi jeszcze z 1456r !

spacerując po kampusie

Nie myliłam się chyba, co do tamtych rzeźbionych muszli w pierwszym kościele - byliśmy na Szlaku św. Jakuba. Zdjęcie to zrobiłam pod kościołem, poświęconym temu właśnie apostołowi i jednocześnie patronowi wszystkich pielgrzymów - w tym nas! :)

Kawiarnia Paryska - bajkowa fasada w romby!

Całą ekipą - z Bartkiem, Werą i moim Guliwerem ;)

"Mój świat jest kreatywny" - pomysłowo!

na deptaku

kamieniczka z gryfami - nazwa Greifswald oznacza Gryfa z lasów :)

Ratusz miejski, pierwotnie gotycki, później barokowy. Przede wszystkim w ładnym kolorze :) Zauważyłam, że Niemcy nie mają nic przeciwko ostrzejszym barwom. I super, przynajmniej ich miastom nie brakuje charakterku :)

zbliżamy się do rynku...

I nagle wyjaśniło się, dlaczego na ulicach takie pustki. Na rynku trwał akurat jarmark z artykułami ogrodniczymi, jakiś mały zespół grał muzyczkę country, dzieci wygłupiały się na placu, ludzie siedzieli w kawiarniach i zajadali lody. Takie niedziele lubię!:)

średniowieczna kamieniczka

przystań

chwila zadumy na moście

Miejscowy żaglowiec

z widokiem na marinę :)

 a dla ciekawskich mapka Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego (źródło Wikipedia)

Tego dnia, po spacerze w Greifswaldzie, udaliśmy się jeszcze dalej, na północny-zachód. Chciałyśmy z Werą, żeby chłopaki zobaczyli także inną nadbałtycką perełkę, (którą my odwiedziłyśmy już dwa lata temu, podczas studenckich ćw. terenowych) jaką jest Stralsund (wpisany zresztą na Listę UNESCO). Trzeba przyznać, byli zachwyceni :) Spędziliśmy tam ładnych kilka godzin, szwendając się po jego średniowiecznych uliczkach. Wspięliśmy się także na wieżę Kościoła Mariackiego, by zobaczyć panoramę Stralsundu i wyspy Rugii. Postanowiłam jednak, że nie będę dublować zdjęć z wcześniejszej relacji. Jeśli ktoś jest zainteresowany postem o Stralsundzie i Rugii,
zapraszam tutaj: Stralsund i Rugia 2012 :)

W powrotnej drodze zajechaliśmy natomiast do Anklam. Miejscowość ta, wywołała w nas dziwne, niepokojące wręcz odczucia. Miało się wrażenie, jakby mieszkańcy wynieśli się stąd po jakiejś zagładzie. Wszystko zamknięte, w oknach nie paliły się światła, zaparkowanych samochodów niewiele, niemal nikogo nie spotkaliśmy na ulicach... W naszych głowach rodziły się scenariusze jak z horroru tego, co mogło zdarzyć się w tym miejscu... A potem przyszła burza;)