Angielski vs Irlandzki

Uczę się angielskiego od wielu lat. Od kilkunastu żyję w przekonaniu, iż po angielsku komunikować się potrafię. Jednak angielski w Irlandii jest inny i z początku lekko nie było. Irlandzki akcent dawał się wielokrotnie we znaki. Przez pierwsze tygodnie na okrągło musiałam dopytywać się i prosić o to, by mi daną kwestię ponownie powtarzano. Rany, co on powiedział?! Mogliby mówić wolniej...co za bełkot - myślałam na okrągło. Zdarza mi się do dzisiaj;) Na szczęście, chyba trochę już przywykłam do tego "strasznego" irlandzkiego akcentu. Zaczynam rozumieć strzępki rozmów, mijanych na ulicach ludzi (podobnie było z włoskim rok temu na Sycylii). Najwyraźniej słuchanie radia, praca i kontakt z miejscowymi, zaczynają przynosić pozytywne rezultaty;) Chyba jestem na właściwej ścieżce do "językowego porozumienia".

Co ciekawe, sami Irlandczycy przyznają, że ciężko się z nimi dogadać - przynajmniej są szczerzy! Już kilka razy zdarzyło mi się "wypomnieć" Wyspiarzom ich kłopotliwy akcent (nawet moja przyjaciółka, która jest po anglistyce, wspominała, że co jak co, ale irlandzki akcent do lekkich nie należy). Miejscowi z kolei zawsze przyznają mi racje, a co zabawne, wydają się być z tego (odrobinę) dumni;) Moja szefowa stwierdziła niedawno, że poza nią, mało kto rozumie "mamrotanie" jej męża;) Wyobrażam to sobie. W końcu, któregoś razu, na zadane przez niego pytanie, byłam (oczywiście z szerokim uśmiechem na twarzy) w stanie odpowiedzieć jedynie: Wybacz, ale kompletnie nie zrozumiałam, co właśnie do mnie powiedziałeś...;) Jego reakcja była na szczęście bardzo sympatyczna, od tamtej pory, widząc mnie, ewidentnie stara się mówić wolniej i wyraźniej;) A może to ja zaczęłam więcej kumać???

Irlandzki w codziennych sytuacjach;) źródło

Czym jednak jest irlandzki akcent w obliczu irlandzkiego języka? Co najwyżej kroplą w Celtyckim Morzu. Obecnie, w Republice Irlandii obowiązują dwa oficjalne języki urzędowe - angielski oraz irlandzki, nazywany przez miejscowych gaelickim. Choć, niezaprzeczalnie, w życiu codziennym to angielski odgrywa rolę pierwszoplanową, nie da się nie zauważyć wszechobecnych śladów "dzisiejszego" celtyckiego. Dzieci uczą się go w szkołach już od zerówki (i z tego co wypytywałam, nie przepadają za nim, w ich przekonaniu lekcje te są trudne i zbędne...). Na lotniskach czy w urzędach wszelkie napisy odczytać można w obu językach. Także tablice informujące o nazwach miast oraz atrakcjach turystycznych dostępne są w dwóch wersjach.

Jakie zaś podejście mają do irlandzkiego sami Irlandczycy? Większość z nich "coś tam pamięta ze szkoły" (ale zwykle same podstawy). Poznałam jednak w pracy młodą Irlandkę, która w domu z rodzicami porozumiewa się gaelickim na co dzień (a takich osób jest w całym kraju około 5%!)  - co zabawne, z dziadkami gada po angielsku;) Dziewczyna ta, na życzenie rodziców i "ku chwale tradycjom", uczęszczała do szkoły "ściśle irlandzkiej". Była na tyle miła, by poduczyć mnie kilku podstawowych zwrotów (o tym następnym razem!), a także zszokowana, że w ogóle coś takiego mnie interesuje;) No a jak!? Wszystko mnie tutaj interesuje - pomyślałam.
Jednak, kiedy godzinę później, spytałam pewnego Irlandczyka, czy potrafi porozumiewać się w Języku Irlandzkim, wytrzeszczył oczy, skrzywił się i zapytał "Excuse me, WHAT?!" No cóż, gaelicki zdecydowanie bardziej popularny jest na zachodnim wybrzeżu Irlandii...;)

 kolor czerwony wskazuje regiony, w których Irlandczycy mówią płynnie po irlandzku źródło