Nad Zatoką Meksykańską

Czy podczas podróży przez Jukatan, warto zatrzymać się w Campeche?

Jeśli, podobnie jak my, lubicie niską kolorową zabudowę, cenicie niespieszny rytm miasta i należycie do miłośników pitnej czekolady – koniecznie!:)

Włócząc się po brukowanych uliczkach kolonialnego Campeche z pewnością nie raz popadniecie w zadumę... Jak to możliwe, że dotąd praktycznie nie mieliście pojęcia o jego istnieniu?

Dlaczego Majowie określali je niechlubnie „miejscem węży i kleszczy”?

Skąd miasto czerpie zyski na rewitalizację starówki, która w 1999 r została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO?

Napotkacie tu jedynie garstkę, równie oszołomionych turystów. Część z nich będzie relaksować się w jednej w przytulnych knajpek, inni będą szperać w drogich sklepikach z rękodziełem lub też wspinać się na punkt widokowy fortyfikacji z 1540 r z czasów hiszpańskiej konkwisty, której mury zarówno od morza jak i lądu chroniły Campeche przed barbarzyńskimi atakami piratów i korsarzy.

Żeby odkryć te zagadki, dajcie się ponieść, zgubcie się w murach Campeche:) 

Nasza trasa: Uxmal - Campeche - Seybaplaya  (ok 210 km)

Poranek w Campeche

Widok z naszego balkonu w Hotelu Boutique Casa Balche

 Główny plac Zocalo podziwiany z okna hotelowej recepcji

 Wychodzimy na plac :) ale najpierw kierujemy się do pralni - po tygodniu jeżdżenia trochę brudów już nam się uzbierało, nie ma lekko;)

Stylizowany tramwaj z czasów Fridy

 Ciekawe grafitti ;)

 W pobliżu murów otaczających starówkę

Czekoladziarnia - obowiązkowy punkt w Meksyku!

 Pan spienia czekoladę według majańskiej receptury;)

 Perfekcyjne śniadanko - omlety z serem kozim i gorąca pitna czekolada

 Wszechobecne ostrzeżenia przed piratami;)

 Niemal puste, brukowane uliczki

 Wypogodzi się czy nie?

 Taka kolorystyka budzi jedynie pozytywne emocje:)

 I jak tu nie kochać Meksyku!

Obserwator;)

Po południu przenosimy się 27 km dalej, nad Zatokę Meksykańską

 Szybki przystanek w Walmarcie;) jak na amerykańskich turystów przystało

Już prawie ją widać!

 Mieszkańcy zatoki;) 

To w Seybaplaya po raz pierwszy poczuliśmy namiastkę Karaibów;)

 Niestety na horyzoncie widniał port paliwowy, który od razu rozbudzał czarne scenariusze w naszych głowach. Strach pomyśleć co się dzieje na dnie zatoki...Z drugiej strony, to właśnie stąd Campeche (jak i cały kraj) czerpie zyski i dba o swój wizerunek

 Gdyby nie to, można by uznać, że było raczej sielsko

 Upał niemiłosierny a na horyzoncie czarne chmury

Przedsmak Karaibów

Ups! Trzeba uciekać! Dobrze, że chociaż przez chwilę udało nam się poplażować

 Pescaderia San Pedro, choć może nie wygląda, to miejscówka warta zapamiętania;)

 Krewetki w cieście

 Albo rybka, jak kto woli!

Na deser koktajl z krewetek z kolendrą - niebo w gębie!

 Spokojny wieczór nad zatoką - jutro na chwilę zjeżdżamy z Jukatanu i ruszamy w głąb lądu

Zachód słońca. Ale spać jeszcze nie idziemy, czas na pina coladę!;)

Spodobał Ci się ten post? Polub nas na Facebooku i bądź na bieżąco!:) Niebawem ciąg dalszy!